Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
dyskretnie — dyskretnieej 1. «zachowując milczenie, tajemnicę» Milczeć dyskretnie. 2. «w sposób nie rzucający się w oczy, z umiarem; nieznacznie, ledwo widocznie; taktownie» Wyjść dyskretnie. Pytać dyskretnie o kogoś. Malować się dyskretnie … Słownik języka polskiego
rączka — 1. Złota rączka «o kimś, kto umie wszystko zrobić, naprawić, kto ma wrodzone zdolności techniczne»: Jest przysłowiową złotą rączką, oddaje się pracy, majsterkowaniu i wynalazkom. Pani 5/1993. 2. Z rączki do rączki «bezpośrednio, dyskretnie,… … Słownik frazeologiczny
rozprostować — Rozprostować, wyprostować, prostować kości, pot. gnaty «przeciągnąć się po długim przebywaniu w jednej pozycji»: Tubiełło wstał, dyskretnie rozprostował kości i przysiadł na krawędzi biurka. W. Kowalewski, Bóg … Słownik frazeologiczny
rozprostowywać — Rozprostować, wyprostować, prostować kości, pot. gnaty «przeciągnąć się po długim przebywaniu w jednej pozycji»: Tubiełło wstał, dyskretnie rozprostował kości i przysiadł na krawędzi biurka. W. Kowalewski, Bóg … Słownik frazeologiczny
uśmiechnąć się — 1. Szczęście, fortuna, los uśmiecha się do kogoś «różne sprawy, wydarzenia układają się szczęśliwie dla kogoś, komuś się powodzi, szczęści»: Są ludzie, do których uśmiecha się szczęście, chociaż na to nie zasługują (...). A. Bart, Pociąg. 2.… … Słownik frazeologiczny
uśmiechać się — 1. Szczęście, fortuna, los uśmiecha się do kogoś «różne sprawy, wydarzenia układają się szczęśliwie dla kogoś, komuś się powodzi, szczęści»: Są ludzie, do których uśmiecha się szczęście, chociaż na to nie zasługują (...). A. Bart, Pociąg. 2.… … Słownik frazeologiczny
cicho — ciszej «nie czyniąc hałasu, nie wydając głosu, dźwięku; w sposób ledwie słyszalny, niegłośno» Sprawować się cicho. Chodzić cicho jak kot. Mówić jak najciszej. W domu było cicho. Maszyna cicho pisząca. ∆ Cicho! Cicho, sza! «wykrzyknienie… … Słownik języka polskiego
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
kropić — ndk VIa, kropićpię, kropićpisz, krop, kropićpił, kropićpiony kropnąć dk Va, kropićnę, kropićniesz, kropićnij, kropićnął, kropićnęła, kropićnęli kropićnięty, kropićnąwszy 1. «polewać coś lub kogoś rozpryskując płyn; zraszać, opryskiwać coś,… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
